Monoloog
Hallo? Hallo?! Daar is ze, hoor je dat? Ze loopt op blote voeten. Is het avond, is het nacht? Schijnt de ochtendzon naar binnen? Wacht!
Hallo? Zoek je mij? Je ritselt zo dichtbij, is het tijd dan eindelijk, tijd?
Nee, nee, niet weggaan! Hé!
Wel godverchristustiefuszooi!
Och, wat een ongehoorde woorden... Het spijt me, spijt me, alsjeblieft, rits mij uit mijn duisternis, uit deze zak als die voor lijken. Hoor je me? Hoor je mijn verlangen, verlang je niet naar mij, mijn roze dat zo zacht is, mijn A-lijn die toch tijdloos is?
Hallo?!
Hoor je dat? Stilte. Ik ben omhuld door zwijgzaamheid. Niemand die een stem heeft. Niemand ook, die hangt als ik, niemand zo verborgen, niem-
Hallo? Hallo?!